... δένει το κόμβο του υποκειμένου είναι Όνομα-του-Πατρός. Με αυτό τον τρόπο αμφισβητεί τον δυισμό νεύρωσης – ψύχωσης και μιλά για γενικευμένη διάκλειση[15].
Ως εκ τούτου αναρωτιέται: «πώς να τοποθετήσουμε ...
... προκαλεί το Φο. Διερωτάται λοιπόν ο Μιλέρ αν μπορούμε να χαλαρώσουμε λίγο αυτή την αιτιότητα. Αν δεν μπορούμε να την χαλαρώσουμε, θεωρεί ότι θα πρέπει να μιλήσουμε για ψευδό-Όνομα-του-Πατρός.
Το ερώτημα ...
... του προκαταρκτικού ερωτήματος, αυτός που απολαμβάνει εκτός φαλλού, εκτός φαλλικής σημασίας είναι ο ψυχωτικός, ενώ το Όνομα-του-Πατρός επέχει θέση εγγύησης, είναι τα σημαίνον του Άλλου ως τόπος του νόμου. ...
... το αντίθετο: Για το ευρύ κοινό, ο Λακάν «είναι εκείνος που προήγαγε το Όνομα-του-Πατρός σε μια αποφασιστική λειτουργία κανονικοποίησης, ως τον ακρογωνιαίο λίθο αυτών που κρατούν τον κόσμο που μας είναι ...
... επιμένει ότι για να λειτουργήσει το Όνομα-του-Πατρός πρέπει να το επιτρέψει η μητέρα. Αν λοιπόν εκείνη δεν προωθήσει στον λόγο της το σημαίνον του Ονόματος-του-Πατρός, το παιδί δεν θα έχει πρόσβαση σε ...
... «την ψυχωτική διάκλειση υπό το φως των νέων προσεγγίσεών του, που αφορούν το Όνομα-του-Πατρός»[3]. Και το καταφέρνει επιτυχώς, προσεγγίζοντας με λογική αυστηρότητα μία πολύπλοκη σκέψη που, κυρίως, στοχεύει ...
... καθώς και εκείνη της διάκλεισης, έχουν μετακινηθεί στην ύστερη διδασκαλία. Το Όνομα-του-Πατρός δεν είναι πια ο Άλλος του Άλλου, αλλά έχει περιοριστεί στο σύνθωμα, σε μία λειτουργία ονοματοδοσίας του πραγματικού. ...
... Πρόκειται για ένα τίτλο, όπως λέει και ο ίδιος προκλητικό, αλλά θεωρεί ότι το ερώτημα δεν είναι χωρίς βάσεις. Η θέση του είναι ότι οτιδήποτε δένει το κόμβο του υποκειμένου είναι Όνομα-του-Πατρός. ...